Het verhaal van Hans
"Mijn leven is veel leuker geworden!"
16 augustus 2017, honderdenelf kilo schoon aan de haak. Ja, je leest het goed, 111 kilo, een BMI van 28,6 (waar de max toch echt 25 moet zijn) en een metabolische leeftijd van 57 jaar. Die laatste viel dan wel weer mee want ik was op dat moment 56 jaar dus het was ‘maar’ een jaartje extra.
Maar goed, ik was het zat, mijn pens te dik en totaal geen conditie. Al tot drie keer toe gestart bij een sportschool maar dat liep elke keer op niks uit. Te druk met werk, moest veel reizen en kon geen tijd vinden om dan ook nog eens te gaan sporten. Smoesjes. Smoesjes, smoesjes en nog eens smoesje, dat was wat ik mijzelf verkocht.
En toen? Sportscholen hielpen niet en er moest wel echt wat gebeuren. Ik had al eens gelezen van Tripod Training, kende Coert en Angeli (ja die dame die door Wendy van Dijk werd uitgenodigd om mee te doen aan Obesitas) van TV en ze zaten allebei ook nog eens in mijn team van De Osse Kwis.
Op naar Coert dus; intake gesprek gehad en dat was behoorlijk confronterend. Ik werd netjes met de neus op de feiten gedrukt (terwijl ik zelf dus ook wel wist waar het aan schortte) en er werd meteen een plan getrokken hoe ik er aan kon gaan werken. Een paar dagen later van start met sporten, ik kreeg per week een voedingsschema wat ik nauwlettend moest volgen en een personal coach toegewezen. Dat laatste had ik zeker wel nodig want als ik geen stok achter de deur zou hebben………ik ken mijzelf wat dat betreft goed genoegd.
20 december 2017, 99,8 kilo schoon aan de haak. YESSSSSSSS, onder de 100 kilo, een BMI van 25,7 (kom dus heel dicht in de buurt van de maximale waarde) en een metabolische leeftijd van 49. Ja, je leest het goed, qua gezondheid van mijn lijf ben ik er in zo’n 4 maanden tijd gewoon 8 jaar jonger op geworden.
Ik hoor mensen dan wel eens zeggen, “Maar dat is toch ook best een opgave? Zo’n streng dieet volgen? En je mag ook verder helemaal niks meer. Ik zou dat niet kunnen hoor, ik ben best een Bourgondiër en het leven moet wel leuk blijven”. Laat ik je dan meteen uit een droom helpen. Mijn leven is superleuk, sterker nog, het is veel leuker geworden. Ik ben een stuk gezonder en heb een veel betere conditie. Ik kan nu weer een partijtje voetballen met mijn kleinzoon van 15 zonder na 3 minuten met ernstig ademgebrek halfdood neer te vallen.
20 januari 2020: bijna 3,5 jaar verder en 94,75 kilo schoon aan de haak. Een BMI van 24,4, mijn metabolische leeftijd is inmiddels 44. Dat betekent dus inmiddels qua leeftijd 3 jaar geplust heb en 59 ben, qua gezondheid van lichaam heb ik er gewoon 15 jaar af weten te krijgen. O ja, en zo’n dikke 16 kilo.
En dit allemaal dankzij de hulp en begeleiding van mijn vaste coach Yannick en mijn eigen doorzettingsvermogen. De wil om gezond te leven, toch van alles te kunnen en mogen eten wat ik lekker vind en daarin een balans te vinden. Ik ben megatrots op mezelf en dankbaar voor de inzet van Yannick en Tripod in de begeleiding daarbij. Waar ik in het begin echt van hun hulp afhankelijk was ben ik nu – dankzij hen – in staat zelf mijn balans hier in te houden.
Train ik nog steeds bij Tripod? Ja natuurlijk, veel te leuke mensen daar die echt verstand hebben van gezond leven en hoe je dat kunt aanpakken. Ik ben zelf het bewijs!